Δελτίο Τύπου «Η Ιστορία του Ζωολογικού Κήπου» από το Θε.αμ.α. (Θέατρο Ατόμων με Αναπηρία)

Μη κερδοσκοπική εταιρεία :

Θέατρο Ατόμων με Αναπηρία

« ΘΕ.ΑΜ.Α.»

ΑΦΜ: 997589333 ΔΟΥ: ΙΖ Αθηνών

Αρτοτίνης 20, Τ.Κ.: 11633

Τηλ. Επικοινωνίας: 6939308409

Υπεύθυνος: Βασίλης Οικονόμου

E mail: theaterndisability@yahoo.com

Web site: www.distheater.gr

Δελτίο Τύπου

«Η Ιστορία του Ζωολογικού Κήπου»

από το Θε.αμ.α.

(Θέατρο Ατόμων με Αναπηρία)

Μια μάχη θα γίνει για την…καρέκλα. «Θα πολεμούσες ποτέ για χάρη της; Μπορείς να σκεφτείς τίποτε πιο παράλογο απ’ αυτό;». Το «Θε.αμ.α.» (Θέατρο Ατόμων με Αναπηρία) σε συνδιοργάνωση με τη Διεύθυνση Πολιτισμού και Τουρισμού του δήμου Θεσσαλονίκης και με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας του Makedonia Palace παρουσιάζει το πρώτο θεατρικό έργο (1958) του Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Edward Albee, «Η Ιστορία του Ζωολογικού Κήπου» (The Zoo Story) σε σκηνοθεσία Βασίλη Οικονόμου, στο δημοτικό Θέατρο Θεσσαλονίκης «Άνετον», τη Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014 και ώρα 21:00.

«Από που αλλού θα ήταν καλύτερα να ξεκινήσεις; Να καταλάβεις, αν είναι δυνατόν και να σε καταλάβουν… ένα ξεκίνημα επικοινωνίας...»

Σκηνοθεσία: Βασίλης Οικονόμου, μετάφραση: Κατερίνα Χριστοδούλου, βοηθός σκηνοθέτις: Σοφία Σταυρακάκη, φωτισμοί: Χρήστος Νταλίπης / Μιχαέλα Κωνσταντέλλου, μουσική επιμέλεια: Σοφία Σεφεριάδου, ειδική βοηθός: Βασιλική Μιάμη.

Διανομή

Τζέρυ: Μιχάλης Ταμπούκας. Πήτερ: Πάνος Ζουρνατζίδης. Πιθήκια: Μαρία Μουρελάτου - Μαρίνα Μπεσίρη – Κερίμ Ιμάμ. Σκύλος - Υπάλληλος: Γιώργος Ηλιάκης. Θεός: α) "Γυναίκα που κλαίει": Χριστίνα Τούμπα, β) "Νέγρα αδερφή": Βασίλης Οικονόμου. Μητέρα Τζέρυ: Έφη Τούμπα.

Εισιτήριο: 10€. Μειωμένο (Άνεργοι, Φοιτητές, Συνταξιούχοι): 6€. Δωρεάν για τα Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ).

Σχόλια του Μιχάλη Ταμπούκα για την παράσταση

Όταν ο Βασίλης Οικονόμου μου πρότεινε να συνεργαστούμε στην «Ιστορία του Ζωολογικού Κήπου» του Edward Albee, ήξερα πως ό,τι θα ακολουθούσε στη συνέχεια δεν θα ήταν τίποτε λιγότερο από μία γόνιμη διαδικασία σκηνικής πράξης.

Η προσέγγιση του Βασίλη Οικονόμου, κινητοποιούσε το ενδιαφέρον εξαρχής. Η καίρια ευαισθησία (ευ + αίσθηση) και ευφυΐα του σε συνάφεια με τη γνώση και τον οίστρο, (δι)έβλεπαν μία έκφανση του έργου όπως δεν είχε ανεβεί ποτέ μέχρι στιγμής από κάθε άποψη σε μία πλήρη κυριολεξία, όπου η κυριολεκτική της πληρότητα (συν)θέτει επί σκηνής την έκφραση του λόγου του Albee αναδεικνύοντας το πνεύμα του ακριβώς στην καρδιά του κειμένου και (το κυριότερο) με τον τρόπο που συνιστά το ατόφιο θέατρο από τις ρίζες και το χώμα έως τις διακλαδώσεις του κορμού και τους μίσχους του.

Μπολιάζοντας την άνθισή του με έμπνευση και καλλιέργεια. Με κάματο και παλμό. Δηλαδή με ό,τι συγκροτεί το μέτρο, το οποίο και καταδεικνύει το ήθος του θεάτρου.

Οι ηθοποιοί που αποτελούν τον πυρήνα του «ΘΕ.ΑΜ.Α.», καλλιτέχνες με κινητικές αναπηρίες ως επί το πλείστον, με εμπεριστατωμένη εμπειρία στο άρτιο υπόβαθρο των θεατρικών τους ποιοτήτων μέσω της εξελικτικής πορείας της δουλειάς τους και δη διά της διδασκαλίας και των σκηνοθεσιών του Βασίλη Οικονόμου (εμπνευστή και δημιουργού του «ΘΕ.ΑΜ.Α.»), θα ζωντάνευαν ρόλους του έργου, ενυπάρχοντες στον λόγο του Albee.

Μία σκηνική ερμηνεία μορφών, απολύτως οργανικά δεμένων στο σώμα της θεατρικής πράξης από το μεδούλι της ουσίας της.

Πρόσωπα ανάγλυφα και παλλόμενα από τη ματιέρα του τεχνίτη της μαστορικής του θεάτρου. Ενορχηστρωμένα σε διακυμάνσεις ημιτονίων και εντάσεις του ρυθμού, ο οποίος δίνει στην τέχνη την υπόστασή της. Εν αρχή ην ο λόγος. Και ο λόγος (δια)μορφώνει την πράξη. Η μορφή του λόγου του Albee, πηγάζει εδώ από ένα περιεχόμενο μοναδικής αυτοτέλειας στην ιδιοσυστασία του.

Το παγκάκι του Πήτερ, τον οποίο υποδύεται ο Πάνος Ζουρνατζίδης, αντανακλά τις (προ)θέσεις του μέσω του αμαξιδίου που χρησιμοποιεί ο ηθοποιός. Δηλαδή, (σ)το αμαξίδιο που το παγκάκι μεταμορφώνε(τα)ι (από) τις (δια)θλάσεις των (δια)θέσεων του Πήτερ κατά (και μέσα από) την αντανάκλαση της ανθρώπινης φύσης στον καθρέφτη του θεάτρου, όπως αυτός (συν)τίθεται επί του προκειμένου στους αντικατοπτρισμούς των αλληλοσυμπληρούμενων ελλείψεων και των ανεκπλήρωτων επιθυμιών στη γραφή του Albee.

Ο Γιώργος Ηλιάκης, η Μαρία Μουρελάτου, η Μαρίνα Μπεσίρη, ο Βασίλης Οικονόμου και η Χριστίνα Τούμπα ενσαρκώνουν μορφές από το περιβάλλον του Τζέρυ.

Η Έφη Τούμπα εκφράζει τη μητρική φιγούρα. Μία από αυτές τις μορφές είναι ενός σκύλου. Αρκετές από τις άλλες μπορεί να μοιάζουν με εκείνες κάποιων ζώων. Θα μπορούσαν ίσως να θυμίζουν μορφές εικόνων από πίνακες του Ιερώνυμου Μπος. Κάποιες άλλες πάλι, μπορεί να φέρουν κάτι ακόμη και από την ιδέα του Θεού. Για την ακρίβεια, από την αγάπη Του. Ανοχή σημαίνει αγάπη. Ο Τζέρυ βλέπει γύρω του κάτι από όσα ο Θεός ανέχεται. Ακόμη και σε γειτονιές με κατάπτωση και βία. Σε άλλους δρόμους και διαφορετικά σπίτια από εκείνα της δικής του διαμονής, όπως π.χ. αυτό στο οποίο ζει ο Πήτερ, οι συνθήκες είναι αλλιώς. Ο Τζέρυ περιφέρεται ανάμεσά τους και παρατηρεί. Σε μία από αυτές τις διαδρομές του, ξεκινά και «Η Ιστορία του Ζωολογικού Κήπου».

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Το μονόπρακτο αυτό έργο αφορά δύο χαρακτήρες, τον Πήτερ και τον Τζέρυ. Ο Πήτερ είναι ένας μεσαίας τάξης εκδότης, με μια σύζυγο, δύο κόρες δύο γάτες και δύο παπαγάλους, που ζει σύμφωνα με το πρότυπο του «σωστού οικογενειάρχη». Ο Τζέρυ είναι ένας απομονωμένος άνθρωπος που ζει σε μια κακόφημη περιοχή. Οι άνδρες αυτοί ανταμώνονται σ' ένα «παγκάκι» στο Central Park της Νέας Υόρκης. Ο Τζέρυ επιζητά μια ουσιαστική συνομιλία με έναν άνθρωπο. Ο Τζέρυ, καθ' όλη τη διάρκεια του έργου, προσπαθεί να εξηγήσει στον Πήτερ τον λόγο που βρίσκεται πίσω από την επίσκεψή του στο ζωολογικό κήπο…

Σχέσεις εξουσίας. Ο Τζέρυ έχει μια αυταρχική συμπεριφορά και στόχο έχει να καθηλώσει και να υποδουλώσει το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του Πήτερ. Δύο διαφορετικά και αυθύπαρκτα πρόσωπα, δρουν και αλληλεπιδρούν σε ένα πλαίσιο «βιτρίνας», στην εικόνα που έχουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους και για τους άλλους. Η ομάδα «ΘΕ.ΑΜ.Α.», με θεοκεντρική προσέγγιση προσπαθεί να αναδείξει την διεκδίκηση δικαιωμάτων και εξουσιών από τα άτομα με Αναπηρία μετεγγράφοντας σκηνοθετικά το παγκάκι σε αναπηρικό αμαξίδιο με τη συμβολική προέκταση του σε… «καρέκλα». Μια μάχη με έπαθλο το δικαίωμα…

Βασίλης Οικονόμου

ΘΕ.ΑΜ.Α.

Θέαμα: εικόνα αντικειμένων ή γεγονότων που βλέπει μπροστά του ο παρατηρητής ή θεατής, ικανή να προξενήσει συναισθηματικές αντιδράσεις (ορισμός). Ποια όμως είναι η εικόνα που μπορεί πραγματικά να προκαλέσει τέτοιου είδους αντιδράσεις; Πώς επιτυγχάνονται βαθιές συγκινησιακές καταστάσεις προερχόμενες από χαρά ή λύπη; Ερωτήματα που σε περίοδο κρίσης αξιών και θεσμών φαίνεται να χάνουν την ισχύ τους και ως ύστατη ελπίδα να απομένει η αλήθεια που με την ωμή απεικόνισή της αποτελεί τον φωτεινό δάσκαλο...

Το «Θε.αμ.α.» φιλοδοξεί στην ίδρυση της πρώτης Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης για άτομα με κινητικές αναπηρίες (συμπεριλαμβάνοντας και άλλες παθήσεις) αμφισβητώντας με τον πιο γόνιμο τρόπο την προϋπόθεση της αρτιμέλειας (ΠΔ 370/1983, Άρθρο 8, γ παρ.) ως βασικό κριτήριο που έχει θεσπίσει το Υπουργείο Πολιτισμού για την εισαγωγή στις Ανώτερες Σχολές Δραματικής Τέχνης. Τα ΑμεΑ ξεπερνούν το 9 % του πληθυσμού της χώρας μας και σίγουρα ως μέλη της κοινωνίας μας έχουν ίσες υποχρεώσεις και ίσα δικαιώματα. Δικαίωμα ακόμα και στο να γίνουν επαγγελματίες ηθοποιοί κάτι που στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες του εξωτερικού είναι γεγονός. Καθόλου περιττή αλλά επιτακτική η ανάγκη να ξεπεράσει πια η ελληνική κοινωνία τις “πρωτόγονες” και πάγιες αντιλήψεις του χθες για την κοινωνικά ενεργή παρουσία των ΑμεΑ.

Το 2010 η ομάδα «Θε.αμ.α.» παρουσίασε τη «Λάμια» ένα έργο της Λίνας Αμπντελχαμίντ που αποτελούσε θεατρική αναπροσαρμογή του ¨μύθου της Λάμιας¨. Το 2011 παρουσίασε τη νέα δημιουργία της με τίτλο «Ήρωες και Μύθοι» βασισμένη σε μονολόγους από τα κορυφαία θεατρικά έργα του Τέννεσση Ουίλλιαμς που έκανε πρεμιέρα στην κεντρική αυλή της "Τεχνόπολις" (Γκάζι) στις 25/7/2011. Την άνοιξη του 2012 συμμετείχε στο international workshop 'Act for Acting' (Avigliana-Italy) και παρουσίασε την αυτοσχεδιαστική παράσταση "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή σε δύο μέρη: Α. Video-Art: "Electra mourning" B. Αυτοσχεδιαστική αναπαράσταση της "σκηνής της αναγνώρισης" μεταξύ Ηλέκτρας και Ορέστη. Την περίοδο 2012-13 παρουσιάστηκε το νέο δραματικό έργο «Αύριο» της Έφης Τούμπα. Το 2013 υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού στο πλαίσιο «Έτους Καβάφη 2013» παρουσίασε την παράσταση «Κ. Π. Καβάφης: Επάγγελμα Ποιητής». Ο εμπνευστής της ιδέας και υπεύθυνος της θεατρικής ομάδας, Βασίλης Οικονόμου (Ηθοποιός ΑμεΑ – Σκηνοθέτης- Αρχαιολόγος), τον Σεπτέμβριο του 2013 (23-29 Σεπτεμβρίου) εκπροσώπησε την ομάδα και έδωσε master-class υποκριτικής με τίτλο «Space and Time in Ancient Greek Tragedy» στο διεθνές φεστιβάλ «Proteatr» που διεξήχθη στη Μόσχα. Τέλος ήταν τιμώμενο πρόσωπο - ομιλητής στο 2ο επιστημονικό συνέδριο με θέμα «Sociality-Creating Function of Art and Problems of Sociocultural Rehabilitation»» που διεξήχθη στη Μόσχα στις 1-2 Οκτωβρίου 2013 και παρουσίασε ομιλία περί αναδόμησης της διδασκαλίας ηθοποιών ΑμεΑ με τίτλο: «όψις (opsis) The interpretation of the term from antiquity to contemporary theatrical reality».